ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΙΙ -- Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Το μουντιάλ τελείωσε. Ζόμπι πλέον όλοι σηκωνόμαστε ευτυχισμένοι από τo ποδοσφαιρικό ovedose. Πάμε για το μπλε της θάλασσας να ξεφύγουμε από το πράσινο του γηπέδου, να στρώσει το μάτι (από τη θάλασσα και όχι από τα πλάσματα στις ξαπλώστρες το τονίζω). Η Ιταλία πήρε το κύπελλο, ο Ζιντάν μια κόκκινη, οι διοργανωτές εύσημα, ο ΟΠΑΠ τα πήρε γενικώς, ο Βερνίκος τον πούλο (επιτέλους), εγώ 10 κιλά (πίτσες, μπύρες κτλ.), το φαφαλάκι τον Κανναβάρο (θα 'θελε!!). Έρχεται παγκόσμιο κύπελλο μπάσκετ, πάμε για άλλα...
Βρίσκομαι και εγώ blog μου στο γνωστό μπαλκόνι με άλλο τζιν (αλλά πάλι με τόνικ), χωρίς τη θείτσα που πήρε και το μούλικο μαζί να ενοχλήσει άλλους στη Χαλκιδική , έτσι όπως τσιρίζει στο σύνολο των τριών ποδιών της προφανώς...
Η αξιολόγηση του μουντιάλ με ταξιδεύει αλλού. Ήταν καλό ή κακό; Ουσιαστικά αναρωτιέσαι αν ήταν καλύτερο ή χειρότερο από τα άλλα μουντιάλ που έχεις δει. Αν δεν έχεις δει άλλο μουντιάλ λόγω ηλικίας ή επειδή μόλις μετοίκησες στον πλανήτη μας από εξωτικό πλανήτη 16 ήλιους μακριά από εδώ (άλλο λόγο δεν βρίσκω-πάντως καλωσήρθες) δεν μπορείς να κρίνεις. Δεν είσαι σε θέση ρε παιδί μου...
Μόνο έτσι αξιολογείται μια εμπειρία. Με βάση άλλη. Ή καλύτερα άλλες. Ουσιαστικά η ευφορία ή το ανάποδο που νιώθουμε είναι η διαφορά που προυποθέτει σύγκριση με πριν. 'Το ίδιο' δεν είναι ποτέ. Το παρελθόν δεν γίνεται λήθη. Επίσης ποτέ.
Ταυτόχρονα δεν θα ήταν αλλιώς εφικτό το 'καλό' για κάποιον να είναι ΄κακό' για κάποιον άλλο που βιώνει την ίδια εμπειρία χωρίς την σύγκριση. Δεν θα είχε λογική...
Πάντως η καλύτερη προσωπική σκέψη της βραδίας στα πλαίσια παραλληλισμού μουντιάλ και εμπειρειών (ή καλύτερα σχέσεων για να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας) ήρθε μετά.(τι...τι μετά; μετά τα δύο τζιν με τόνικ, κάπου στο τρίτο...)
Κανείς δεν έκρινε το μουντιάλ πριν τελειώσει. Όλοι ξέραμε πως το τέλος έρχεται και μάλιστα σύντομα, αλλά περιμέναμε και τον τελευταίο αγώνα για να το πούμε συναρπαστικό ή ανιαρό. Ίσως και προκατελλειμένοι για να το πούμε όπως θέλαμε ή μας βόλευε. Και μετά ήρθε το τέλος. Κατά βάθος ακόμα και οι κολλημένοι με τη μπάλα χάρηκαν που τελείωσε γιατί ακόμα και αν χρειάζονται 4 χρόνια, ένα νέο μουντιάλ θα προσφέρει νέες συγκινήσεις. Και η προσμονή του επίσης. Μάλλον κυρίως η προσμονή του... Blog κάνε τους παραλληλισμούς σου γιατί εκτός από το μουντιάλ, τελείωσε και το τζιν μου...

Υ.Γ. Αν και δεν συνηθίζω να γκρινιάζω, φανταστείτε ολόκληρο το λεκανοπέδιο χωρίς σύνδεση ADSL για 24 ώρες...Όπως ήταν το σύνολο της Β. Ελλάδας χθες από τον provider του ΟΤΕ...