ΔΕ ΣΑΜΕΡ ΙΖ ΜΑΤΖΙΚ (2) ΟΕΟ

Καλοκαίρι...
Ξάπλωσε στη ξαπλώστρα σου...
Πάρε το ποτάκι ή το καφεδάκι σου...
Άνοιξε την φυλλάδα σου την Κυριακή, την διαπλεκόμενη φυλλάδα...
Που βρίζει τις υπόλοιπες...
Πέρασε τις πρώτες σελίδες...
Κατευθείαν πήγαινε στις τελευταίες...
Διάβασε μόνο τα ζώδια σήμερα...
Ή κράτα μόνο το DVD...
Ή το βιβλίο...
Και ξέχνα την καθημερινότητα...
Αν καθημερινότητα είναι τα νεκρά παιδιά στον πόλεμο...
Αν καθημερινότητα είναι οι πρόσφυγες...
Αν καθημερινότητα είναι οι σφαγές...
Αν καθημερινότητα είναι αποτέλεσμα από σημαίες ή θρησκείες...
Με την αιτία χαμένη...
Δεν ξέρουν γιατί πολεμάνε οι μαλάκες...
Είναι και μακριά...
Δε γαμιέται...
Εσύ έχεις την ξαπλώστρα σου...
Για αναλύσεις είσαι μεσ τον ήλιο;...
Εσύ έχεις την ξαπλώστρα σου...
Τα σπίτια των γειτόνων καίγονται...
Όμως εσύ έχεις την ξαπλώστρα σου...
Αλλά θα τελειώσουν τα πετρέλαιά τους...
Και μάλλον έχεις κοιτάσματα στο Αιγαίο και εσύ...
Εκεί που είναι η ξαπλώστρα σου...
Όταν καεί το σπίτι σου...
Μην περιμένεις τους γείτονες...
Περίμεναν αυτοί εσένα σήμερα...
Σειρά τους να πιάσουν ξαπλώστρα...

Υ.Γ.1 Θα θελα να αποχαιρετήσω για καλοκαίρι το blog με κάτι χαρούμενο και αισιόδοξο, άλλά η επικαιρότητα δεν μ αφήνει!
Υ.Γ.2 Τα λέμε εκτός συγκλονιστικού απροόπτου από 20-8.
Υ.Γ.3 Ε ναι! Είμαι και εγώ ένας από το πλήθος! Πάω στην ξαπλώστρα μου...
Υ.Γ.4 What difference does it make to the dead, the orphans and the homeless whether the mad destrustion is wrought under the name of totalitarianism or the holy name of liberty and democracy? M. Gandhi.
Υ.Γ.5 Μπας και προβληματιστούμε!Στην ξαπλώστρα! Μας...