SERIOUS...

Ξύπνησε λίγο μετά το ξημέρωμα. Με το κεφάλι βαρύ, άνοιξε τη μπαλκονόπορτα να μπει καθαρός αέρας. Την κοίταξε που ακόμα κοιμόταν. Δεν του έλεγε τίποτα πια... Το τέλος της σχέσης είχε έρθει. Μήπως την είχε αγαπήσει και ποτέ; Βγήκε μια βόλτα να ξεφύγει ή καλύτερα να νομίζει πως ξεφεύγει. Τίποτα. Κανένα αποτέλεσμα. Είχε γενικά τάσεις φυγής το τελευταίο διάστημα. Δεν τον χωρούσε η γειτονιά, ο τόπος, ο πλανήτης ολόκληρος. Δεν ήθελε απλά να φύγει. Έπρεπε να το κάνει και μάλιστα σύντομα. Αυτήν δεν θα την έπαιρνε μαζί. Όμως θα έπαιρνε το παιδί, το μοναδικό άτομο που ένιωθε δικό του σε βαθμό παρανοικό. Το ένιωθε κτήμα του. Γύρισε το κεφάλι του στον ουρανό και παρατήρησε τα δύο τελευταία ετοιμοθάνατα άστρα. Ταυτίστηκε. Όμως γνώριζε πως τα άστρα θα αναγεννιούνταν το επόμενο βράδυ όταν θα έφευγε το φως. Μπορούσε με τη φυγή του να τα έχει όλα. Να είναι το άστρο ακόμα και στο μέσο μιας ηλιόλουστης μέρας. Πήρε την απόφαση.....
Γύρισε γεμάτος σπίτι για πρώτη φορά μετά από καιρό. Ετοιμαζόταν νοερά ολόκληρη τη μέρα. Άλλωστε οι άλλες ετοιμασίες είχαν γίνει. Έκλεισε τα μάτια, χαμογέλασε, απόλαυσε τη στιγμή, περίμενε να πέσει το σκοτάδι...
Δεν την χαιρέτησε όσο ήταν ξυπνητή. Ούτε έγραψε σημείωμα. Την φίλησε με το που κοιμήθηκε, πήρε το παιδί μισοκοιμισμένο και μπήκε στο όχημα που είχε παραγγείλει με τις οικονομίες μιας ολόκληρης ζωής. Της ζωής που δεν έζησε αλλά και της ζωής που του εξασφάλισε τώρα την αγορά μιας καινούργιας. Δεν ήταν τυχαίο και το όνομα του οχήματος που του ήρθε αυθόρμητα....Ελευθερία....
Σε 28 λεπτά και 44 δευτερόλεπτα ήταν έξω από την ατμόσφαιρα του Σείριου. Με το παιδί αγκαλιά ατένιζε το άγνωστο και στο βάθος τον γαλαζοπράσινο πλανήτη, τον προορισμό του.
Γέλασε και έκλαψε μαζί. Ήταν ελεύθερος...

Υ.Γ.1 Απόσπασμα από το πρώτο διαπλανητικό ρομάντζο των εκδόσεων Λιακόπουλος.
Υ.Γ.2 Αλησμόνητη η εικόνα στον Χαρδαβλάκα με το ΑΤΙΑ και την επιγραφή 'Ελευθερία' σε σημείο που το γράφουν οι ψαρόβαρκες. Εδώ βασίζεται και το παραπάνω αριστούργημα.
Υ.Γ.3 Και να σκεφτείς πως όλοι οι εθνικολάτρες εξωγήινοι, όπως ισχυρίζονται ότι είμαστε και τελικά είναι, έχουν ορμητήριο των ιδεών τους και κυρίως των βιβλίων τους την πόλη μας. Κατάντια....
Υ.Γ.4 Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα(!) ή καταστάσεις(!!!) είναι συμπτωματική. Μάλλον....