ΛΙΒ ΓΙΟΡ ΜΙΘ ΙΝ ΓΚΡΙΣ ΙΙ

Εκεί που έβλεπα εκλογές κοιμήθηκα ταχεία
Και δεν κατάλαβα ποια μπλε βάφτηκε νομαρχία
Έχασα πέντε exit polls και τα αποτελέσματα
Όμως μπροστά στο όνειρο αυτά ήτανε πταίσματα.
Έτσι αποφάσισα λοιπόν, πως θα ήταν κρίμα
Να μην τα πω όλα στο blog μέσα σε ένα ποιήμα
Μην το παρεξηγήσετε, μάλλον δεν έχω βίτσιο
Αλλά έφταιγε το βραδινό, που ήτανε παστίτσιο
Ήρθε η ώρα τώρα πια αυτό να περιγράψω
Ακόμα και αν αύριο το σβήσω ή και κλάψω.
Ήμουν που λες στο άγνωστο δίπλα σε ένα φίδι
Και στου survivor έπαιζα το άγριο παιχνίδι
Και μάλωνα με ένα τυπά μέσα σε μια μπόρα
Στου Παναμά την μακρινή και άγνωστη τη χώρα
Τον διαολόστελνα στεγνά, τον έστελνα στον Άδη
Και του ευχόμουν δήμαρχο να έχει Ψωμιάδη
Του έλεγα στο σπίτι του σούμπιντος να πάει
Όπως με τον Ευαγγελάτο έκανε η Στάη
Εδώ δεν ειν reality μόνο για τα λεφτά
Όταν οι Τούρκοι είναι οκτώ και μεις μόνο εφτά.
Άκου να δεις ηλίθιε, πώς σ είπαμε; Ηλία;
Είναι σημαντική για μας εδώ η επόμενη ασυλία
Αν την πάρεις αψήφιστα θα ναι αυτοκτονία
Οι Τούρκοι θα μας κάνουνε σχεδόν γενοκτονία
Εμείς παίζουμε εδώ για έθνος, παρελάσεις
Τους Έλληνες περήφανους να κάνεις μη ξεχάσεις
Πατρίδα κι οικογένεια θεσμοί μας αδιάλυτοι
Γι αυτό τη νίκη σίγουρα θέλουμε στο reality
Δεν έχουνε απομείνει καθόλου ιδανικά
Και όλοι βασίζονται σε μας, σε δώδεκα φρικιά
Νομίζω πως τον έβαλα μέσα σε δρόμους ίσιους
Συνέχεια τον Νοέμβριο…Αχ είναι megalicious!!!
Το όνειρο με ξέρασε απλά και ξαφνικά
Όπως σ όλα τα όνειρα, ψιλοσυνειρμικά
Ήμουνα έξω βόλταρα Σαλόνικα επιτέλους
Μες την πλατεία τη γνωστή που λεν Αριστοτέλους
Μ ένα χαμόγελο τρελό με φίλους πάω γι άλλα
Σαν τον κουμπάρο που παιρνε τη μίζα για το γάλα
Όμως και στο όνειρο έπιασε μια μπόρα
Και μπήκα να προφυλαχθώ σε μαγαζί με δώρα
Πέρασε ένα τέταρτο και η βροχή κρατάει
Και κάθε δώρο μέσα εδώ τώρα κολυμπάει.
Και αποφάσισα να βγω στου χαλασμού τη φύση
Γιατί απλά το μαγαζί είχε πλημμυρίσει
Σε καταιγίδα τροπική σαν να μουνα στην Κούβα
Πέφτω στον εφιάλτη μου μέσα σε μια λακούβα
Δεν ήταν προεκλογικά που είναι όλα τέλεια
Σε δήμο μα και σε νομό όλα στην εντέλεια (τσάτσος)
Δε ντρέπομαι που θα το πω, με πήρε ένα ρέμα
Μάνα μου δεν είναι ψέμα (ρεμπέτικο)
Και έφτασα στο Θερμαικό σκέτη αηδία
Δίπλα στην υποθαλάσσια τη γνωστή αρτηρία
(δικό μου όνειρο είναι, όπου θέλω φτάνω)
Ήταν μεγάλο σίχαμα η αηδία πλήρης
Δίπλα μου ακριβώς σάλπαρε ένα σκατό τριήρης
Κολύμπαγα να βγω γρήγορα ήταν λογικό
Μ εμπόδιζε περίπτερο προεκλογικό
Βγήκα λοιπόν κάποια στιγμή εις την παραλία
Και πάλι όμως έλειπε η θεια μου η Λία (βλ. νούμερο 1)
Και εκεί που απ το μαλλί μου τίναζα την τελευταία σταγόνα
Να την μπροστά να με κοιτά και πάλι η Γοργόνα!!!
Πάλι μπροστά μου η θεά, δεν θα την αφήσω
Και δεν ειν κι η ώρα μου ακόμα να ξυπνήσω
Το κύμα σ αυτήν μ έστελνε, στη λίθο τη Λυδία (!!;;!!)
Πώς σπρώχνει η Μαριέττα μας στην παραπαιδεία.
Όμως θα σας ζητήσω να έχετε ανέχεια
Γιατί αυτό το όνειρο θα έχει και συνέχεια…

Υ.Γ. Μετά την επιτυχία του ‘Λιβ Γιορ Μιθ Ιν Γκρις’, δέχτηκα πιέσεις να γράψω τη συνέχεια. Ενέδωσα. Και για τρίτη συνέχεια ενέδωσα (χωρίς να μου ζητηθεί).

ΕΚ-ΛΟΓΙΚΟΣ

Παραδεξου το ρε μαλάκα...

Τους σιχάθηκες όλους...

Στις λαικές, στην γειτονιά, στα φυλλάδια...

Αλλά πάλι θα κατέβεις...

Πάλι θα ψηφίσεις...

Και ας είναι υποχρεωτικό μόνο στα χαρτιά...

Θα νιώθεις περήφανος...

Πώς το είπαμε να δεις...

Εκλογικό Δικαίωμα...

Όπως και στις βουλευτικές...

Ό,τι προστάζει το κόμμα...

Ή αυτόν που θα σε βολέψει...

Εσένα ή το παιδί σου στο δήμο...

30.000 είναι οι υποψήφιοι...

Θα σε βολέψει Ο ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ...

Ή τουλάχιστον το υπόσχεται...

Ξέρεις κάτι ρε συ...

Ό,τι και να κάνεις...

Ό,τι και να ψηφίσεις...

Το βράδυ σήμερα...

Όλοι θα πανηγυρίζουν...

Όλοι θα έχουν κερδίσει...

Και αύριο θα τρώνε αυτοί που έβγαλες...

Και θα νιώθεις μαλάκας που ψήφισες...

Αυτούς που 'ήθελες'...

Από τους 30.000...

Για να προσφέρουν στον τόπο...

Αφήνοντας τις δουλειές τους...

Για να προσφέρουν στον τόπο...

Γιατί τους έδωσες αξία...

Και θα προσφέρουν στον τόπο...

Για μαλάκες μάλλον έψαχναν...

Και μαλάκες βρήκαν...

Περαστικά λοιπόν...

Ενεργέ πολίτη...

Προσφέρεις στον τόπο...